
Bibliografia:
- Boryś W. (2010), Słownik etymologiczny języka polskiego, Kraków.
- Sławski F. (1952–1956), Słownik etymologiczny języka polskiego, t. I, Kraków.
- Фасмер М. (1986), Этимологический словарь русского языка, перевод с нем. и доп. О. Н. Трубачева, т. II, Москва.
Informacja zawarta w materiale graficznym (dla korzystających z czytnika ekranowego):
Etymologia słowa INDYK
- Urzeczownikowiony przymiotnik zapożyczony z łacińskiego indicus ‘indyjski’.
- Znaczenie etymologiczne: ‘indyjski (ptak)’.
- Indyk został sprowadzony do Europy w XVI wieku z Ameryki, znanej wówczas pod nazwą Indie Zachodnie.
- W staropolszczyźnie indyka nazywano indyjskim kurem.
- Podobne nazwy nosił indyk w innych językach europejskich, np.: rosyjskie indiejskij pietuch, niemieckie indianisch han, francuskie coq d’Inde (skąd współczesne dindon).
Zawsze myślałem, że nazwa „indyk” odnosi się do Indii, a nie do Indian północnoamerykańskich. Dodaj do tego zamieszanie, normalny kurczak naprawdę pochodzi z Indii.